woensdag 17 november 2010

Over(al) Glas

Het was weer eens zover.
Er is in het weekend altijd wel een dronken&stoned randdebieltje te vinden
die het leuk vindt om bushokjes te molesteren.










Zetten we er toch weer een nieuw ruitje in ?!
Het reclamebedrijf betaalt de schade.
Want dat is de deal. 
Zij onderhouden de bushokjes in ruil voor
de reclame die ze erin mogen hangen. 
Maar dat doen ze natuurlijk zo minimaal en goedkoop mogelijk.
Zo'n bedrijf is niet filantropisch. We betalen het uiteindelijk zelf.



Waarom glas als achterwand ? 't Zal wel een ontwerpkwestie wezen. De macht van de architect ?
Plastic/kunststof (in hufterproof-bushokjes uitgeprobeerd)  werkt ook niet. 
Daar wordt in gekrast en aanstekers tegenaan gehouden.
Wat dacht u van een muurtje of betonnen wandje ? Of iets leuks van metaal ?


Volgens de man van het onderhoudsbedrijf 
is het een zinloze discussie.
Want de baas die dat moet beslissen zit hoog en droog in een ceo-room
en heeft de afgelopen 20 jaar 
bushokjes alleen vanachter een dure-auto ruit gezien.
Gaat nooit met de bus. Dus.

Meteen de volgende dag opruimen en repareren zou ook schelen.
Nu mogen we er vaak dagenlang - soms langer van "genieten"



De dader weet vast niet meer of het leuk was. Het glas-zet-bedrijf is blij met de omzet.
De gemeente wast de handen in onschuld. ("Is niet van ons") Arriva weet van niks ("Ander bedrijfssegment")
De wachtende reizeiger of langslopende voetganger haalt de schouders op (en peutert 's avonds het glas uit
het profiel van de schoenzolen). De fietser plakt nog maar eens zijn band. De vrijwillige buurtschoonmaker doet zijn sociale plicht. (klagend over de domme inrichting qua omgevings-bestrating) 
Dieren en planten hebben geen stem.

Het we-zetten-er-wel-weer-een-nieuw-ruit-in-á- 480-euro-glas-bedrijf 
haalt wel het meeste glas weg. 
Maar het ligt overal. De omgeving van bushokjes is vergeven van het glas. Kwestie van jarenlang "sparen" (lees: niet opruimen)
In het hokje, buiten het hokje, achter het hokje,
op de aanpalende parkeerplaats, op het trottoir,
 in het openbaar groen perk&gras, op het fietspad. 
Tot 10-tallen meters in de omtrek. 
Om dat écht schoon te maken kost teveel tijd (lees geld). 
Dus dat gebeurt niet. 


  
 Ik heb zulkse hoopjes glas wel eens 
demonstratief bij elkaar geveegd/geraapt             
 Geloof het of niet maar 
 een aantal van deze street-art-tentoonstellinkjes 
 is langer dan een jaar blijven liggen.
 Dat beantwoordt wel de vragen rond het onderwerp schoonmaak&onderhoud.






Over 10.000 jaar - als ze onze "beschaving" opgraven - zijn we voer voor de geologen van dan.
Ze zullen het niet begrijpen.

Vragen/opmerkingen/ideeën ?
edamvolendamschoon@telfort.nl

PS "een domme omgevingsbestrating" betekent dat er tegels liggen. Vaak schots&scheef
     en met heel veel naden. Dat veegt niet. Een gladde egale ondergrond rondom,
     en een afscheiding met het openbaar groen/ parkeerplaats met betonranden of een laag muurtje
     zou al heel veel schelen bij het schoonhouden.
     Kortom: het gebruik van slimmere materialen en een slimmere inrichting.
    Jammer dat  degenen die dit zouden moeten regelen en degenen die schoonmaken
    niet van dezelfde klasse zijn.

Update:
Natuurlijk heb ik gegoogled op"bushokje vandalisme" en "bushokje hufterproof"
Leverde niks anders op dan verhalen waar je nóg verdrietiger van wordt.




bleek niet zo hufterproof
binnen twee weken afgebrand.
(bleek van binnen van piepschuim gemaakt.
 waar zit je verstand ?!)




prachtig. Italiaans design
met allerlei electronische snufjes erin
maar zeker niet hufterproof.