Zielige Kerstbomen Bestaan Niet

Kerstavond 2010 22:00 uur.

Onze kerstboom staat weer.

Nou hoor ik u denken: die van ons staat al vanaf 7 december.

Jawel. Maar wij hebben de traditie om de kerstboom
op kerstavond neer te zetten en op te tuigen.
Vraag me niet waarom. Dat moet. Dus sinds vanavond staat hij (of is het een zij ?) in de kamer.

Een zielig boompje volgens de normen.
Volgens ons niet.
 
Viert al 3 jaar Kerstmis met ons
en heeft niet alle kneuzingen
van het naar binnen slepen - optuigen - aftuigen
en weer in de tuin zetten goed doorstaan.
Kale plekken, rare takken, beetje iel.
Droge zomers, late voorjaren,
heftige herfsten en knallende winters doorstaan.
Sinds de top eruit is niet meer gegroeid.
En dat laatste kunnen we helemaal meevoelen.
 
Het is wel ONZE boom.
Ook dit schepsel Gods mag bij ons in de stal logeren.

De dozen met Kerstboomversiering
hebben altijd weer verrassingen in petto.

Een klokje dat ooit prachtig zilver-glimmend was.

Misschien zelfs wel met een klepeltje.

Nu is het bijna doorzichtig .

Het "mooie" is eraf.

Ouderdom maakt nu eenmaal doorzichtig en anders-mooi.
Daar weten wij alles van.
Dus dit klokje mag erin.

klik op een afbeelding voor een vergroting
kom terug op dit blog door te klikken op het terugpijltje
linksboven in uw beeldscherm

De vogeltjes die verliefd kwetterend

hun plekje in de boom hebben.

Verliefde vogeltjes
die nog-steeds-verliefd kwetteren
in een mooi versierde boom
De story of our life.

Een rijtje jingle-belletjes.

Niemand weet meer waar vandaan.
Vreemden die ons muziek brengen.
En een boodschap

Een boodschap. Hebben wij ook.

Gaan we een plekje voor zoeken.

Een beetje een stout engeltje.

Is zojuist alweer gevallen.
Elk jaar weer een stukje eraf.

Zo verdwijn je
langzaam aan
stoffer&blik-gewijs
uit het echte leven.

Maar het wordt er alleen maar eng-eliger van.

En altijd de kleinste balletjes
helemaal boven-in bij de piek.

Want met Kerstmis zijn het juist de kleinsten

die de mooiste plek verdienen.

En dan nog deze achtergebleven onderdeeltjes.

Eens hing hier een prachtige kerstbal,
klok of engel aan.

Die is ons ont-vallen

Maar het bewijs van je bestaan 

blijft altijd aanwezig.

Ook als dat alleen nog maar je 

ik-laat-niet-los-mechanisme is.

Al is het maar in een doos op zolder

en een keer in het jaar.

Onze boom en wij.

Onze boom - dat zijn wij.

Gelukkig Kerstfeest.